22 Nisan Dünya Günü Manifestosu

22 Nisan, 1970 yılından bu yana, Dünya Günü olarak kutlanıyor. Pandemi koşullarında yaşadığımız şu günler; ekolojik kriz, kaynakların adaletsiz paylaşımı, eşitsizlik, yoksulluk, savaş, çocukların ihmal ve istismarı, doğa katli, diğer türlere nefret, kadın cinayetleri ve zorunlu göç gibi yakıcı başlıkları yeniden hep birlikte düşünmeye ve hızla çözüm üretmeye bir fırsat. ÇEKÜL Vakfı olarak, 22 Nisan Dünya Gününde eşit, adil ve yaşanabilir bir dünya için hazırladığımız manifesto ile “dayanışmanın” en temel kavram olduğunu  bir kez daha yüksek sesle dile getiriyoruz.

Gezegenimiz ve insanlığın geleceği için, bu günlerde bir kavramı daha sık ve yüksek sesle dillendiriyoruz: Dayanışma.

Küresel rekabetin değil, küresel dayanışmanın kapılarını açmalıyız!

Sınırlı alanda, sınırlı kaynaklarla birlikte yaşadığımız bir yuvamız; gezegenimiz var. Ve ona ihtiyacımız var! Gezegenimizin sınırlı kaynaklarını sınırsızca tükettik. Bu zor günlerdeyse, yaşamsal gereksinimlerimizden mahrum kaldığımızda içine düşeceğimiz çaresizliğin boyutlarını ve en yakınımızdakilere duyduğumuz güvenin bizi hayata bağladığını gördük... Bunun içindir ki en çok da sıkı sıkıya sarılmanın, el ele vermenin, birbirine yaslanmanın cömertliğine ihtiyaç duyuyoruz. Kriz anında hemen örgütlenen mahalle toplulukları, dayanışmanın ve örgütlenmenin gücünü bir kez daha hatırlattı.

Bu zorlu günlerde bireysel ölçekte başlayan dayanışma ağları, küresel ölçeğe genişletilmeli. Çünkü rekabete dayalı ekonomik sistemin ne kadar kırılgan olduğunu; güvenilir mekanizmaların çarklarının birkaç gün içinde nasıl bozulduğunu gördük. Sürdürülebilir çevresel ve sosyal örgütlenme, hemen yanı başımızdaki toplulukları ayakta tutarak mümkün olacak.

Sosyal mesafeleri dayanışma ağlarıyla aşmalıyız…

Kültür, insanların işbirliği içinde, ortak bir mekânda, birlikte iş yapma geleneğinden doğmuş bir kavram. Kültürü üreten şeyse, toplumsal dayanışma ihtiyacı. Tam da bu yüzden insanlık olarak doğada var olmak için ortak kültüre; doğayı var etmek için dayanışmaya ihtiyacımız var. Ancak doğa ve kültürle varız!

İnsanlık kritik bir eşikte duruyor. Ya dayanışma kültürümüzü kaybedip bireysel hırslarımızla içinde yaşadığımız doğayı ve kendimizi yok edeceğiz ya da toplumsal bir hayatta kalma içgüdüsüyle birbirimize daha sıkı sarılıp, küresel ölçekte bir kültürel birliktelik kurarak, doğanın bir parçası olduğumuzu hatırlayacağız.

Dünyada, bu büyük evde hakça, eşitlikle, barışla, gelecek kuşakların ve diğer tüm türlerin de güvenle yaşayabileceği bir düzende "hep birlikte" yaşamak insanlık olarak en birincil sorumluluğumuz olmalıdır.

Gezegenimizi seviyoruz. Dünya yuvamız!

22 Nisan Dünya Günü kutlu olsun…